SUNDOWN

آدم کم حوصله ای هستید؟ نمیتونید برای لذت بردن از غروب خورشید منتظر حرکت آروم خورشید باشید؟

خب پس دست به کار بشید. شما هم میتونید مثل این مرد به خورشید کمک کنید که سریعتر غروب کنه!!!

این عکس رو سعید بهرامی نژاد با استفاده از دوربین  Canon 400D  گرفته و اون رو برای spaceweather  ارسال کرده و خب مسلما این مرجع هم از این عکس خوشش اومده و به بقیه هم چنین پیشنهادی کرده و دعوت کرده که یه چنین کاری رو حتما امتحان بکنیم. خیلی جالبه.

من هم پیشنهاد می کنم دوستانی که حتی یه مقدار علاقه تو وجودشون احساس می کنند یه همچین کاری رو امتحان کنند و عکسهایی رو که میگیرند برای یه همچین مرجعی بفرستند.

 البته این رو هم به یاد داشته باشیم که به هیچ عنوان به صورت مستقیم به خورشید نگاه نکنیم. البته این شدت در هنگام غروب مسلما کمتر میشه و با آسایش بیشتری میتونیم عکسهای زیباتری بگیریم.

تصاویری خبرساز از مریخ

                                                   به نام او

سلام بر همگی و همین طور یه سلام مخصوص به دوستان آسمونی

از نمایی نزدیک تر

کاوشگر روباتیک روح در واپسین روزهای سال 2007 تصاویری را از بیابانهای سرخ سیاره مریخ به زمین فرستاد که شگفتی دانشمندان ناسا را برانگیخت. در این تصاویر به نظر می رسد انسانی روی تپه ای نشسته است. 

کاوشگر مریخ نورد روح در روزهای پایانی سال گذشته تصاویری را به زمین ارسال کرد که به تازگی در سایتهای مختلف منتشر شده و تعجب محافل علمی و کیهان شناسی را برانگیخته است.

در این تصاویر که احتمالا حاصل یک بازتابش نوری است به نظر می رسد زنی با لباس سبز رنگ در حالی که دست خود را بلند کرده است، روی تپه ای در دور دست نشسته است.

ناسا دو کاوشگر دوقلوی "روح" و "فرصت" را در سال 2004 در راستای دستیابی به اهداف ماموریت "مارس اکسپلورر" به مریخ فرستاد. این دو کاوشگر از آن زمان تاکنون در خاک سیاره سرخ به کاوش می پردازند و تصاویر 360 درجه ای را در تائید کاوشهای خود به زمین ارسال می کنند و به همین منظور در روزهای آخر سال گذشته، کاوشگر روح این تصاویر شگفت انگیز را به زمین فرستاد.

بحثها و اختلاف نظرهای زیادی در خصوص این تصاویر در سایتهای مختلف منتشر شده است که هریک از آنها در تلاشند تا توضیحی منطقی برای تصویر زن سبز رنگی که روی تپه ای نشسته است، پیدا کنند.

در این راستا دو روزنامه انگلیسی "دیلی میل" و "تایمز" به بررسی این پدیده ، البته از دیدگاه تمسخرآمیز و با این نگاه که سرانجام کاوشگر روح موفق شده است حیات را در مریخ پیدا کند، پرداخته اند.

دیلی میل در این خصوص نوشته است: "این تصاویر مربوط به زنی است که یک بازوی خود را بالا آورده است."

روزنامه تایمز هم توضیح داده است: "این عکس بن لادن است که در فاصله 300 میلیون مایلی زمین مخفی شده است!"

این درحالی است که به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران، این تصاویر در اثر یک تاثیر ساده بصری است که برپایه سایه روشن استوار شده است. در حقیقت کاوشگر اروپایی مارس اکسپرس که از مدار مریخ به کاوش در این سیاره می پردازد نیز سال گذشته توانسته بود، روی صخره های یکی از کوههای سطح سیاره سرخ، تصویر چهره زنی را پیدا کند.

تفاسیر سایتهای خبری و روزنامه ها در این خصوص در شرایطی انجام می شود که تاکنون آژانس فضایی آمریکا هیچ اظهار نظری در توضیح این تصاویر ارائه نکرده است.

به اعتقاد دانشمندان ناسا، کاوشگر روح تغییراتی را روی صخره هایی پیدا کرده است که نشان می دهند هنوز در سیاره سرخ آب وجود دارد. در حقیقت این تصاویر می توانند حاصل انعکاس نور روی آب باشد.

براساس اطلاعات جمع آوری شده در سالهای اخیر، آب می تواند ترکیبات سنگهای مریخ را تغییر داده باشد.

اما اکنون با انتشار این تصاویر این سوال در ذهن بسیاری از مردم دنیا شکل می گیرد که "آیا واقعا انسانهای سبز رنگ مریخی وجود دارند؟!"

نظر شما چیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!

آشنایی با فازهای ماه (اهله ماه)

همه  می‌دانیم،اساس تقویم هجری قمری،وضعیت ماه در آسمان است. ولی آیا تا به حال فکر کرده اید چگونه میتوان با نگاه کردن به ماه فهمید در روز چندم یک ماه قمری هستیم؟ اگر دوست دارید جواب این سوال را بدانید این مطلب را تا انتها بخوانید. برای ماه  وضعیت‌های زیر را در آسمان میتوان در نظر گرفت.     اگر ماه رادر آسمان نبینیم یا روز اول ماه است یا روز آخر ماه(وضعیت محاق) اگر ماه کامل را در آسمان ببینیم یا روز چهاردهم ماه است یا روز پانزدهم(وضعیت بدر) اگر هلال ماه به سمت راست بود در 7 روز اول ماه هستیم اگر هلال ماه به سمت چپ بود در 7 روز آخر ماه هستیم اگر هلال تاریک ماه به سمت چپ بود در 7 روز دوم ماه هستیم اگر هلال تاریک ماه به سمت راست بود در 7 روز سوم ماه هستیم

برای درک بهتر عکس بالا به توضیحات زیر توجه کنید: New moon : ماه نو (اول ماه؛ محاق) Full moon : ماه کامل (نیمه ماه، بدر) Waxing crescent : هلال افزاینده (7 روز اول ماه) Waning gibbous : کوژماه کاهنده (7 روز سوم ماه) First quarter : تربیع اول ماه (روز هفتم) Last quarter : تربیع آخر ماه (روز بیست و یکم ماه) Waxing gibbous : کوژماه افزاینده (7 روز دوم ماه) Waning crescent : هلال کاهنده (7 روز آخر ماه) در انتها نیز به این نکته توجه می کنیم که تمامی این نام ها قراردادی می باشند و توسط انسان برای درک بهتر وقایع و یا شناخت دقیقتر اجرام به کار میروند.

گزارش از همایش پایان سال انجمن نجوم آماتوری ایران

زمان: یکشنبه ۵/۱۲/۱۳۸۶ ساعت۱۶:۳۰

مکان: سالن نمایش فرهنگسرای دانشجو واقع در بوستان شفق یوسف آباد

سخنرانان: استاد رضا مرادی غیاث آبادی؛ دکتر باهر؛ استاد مهندس محمدرضا صیاد

انجمن نجوم آماتوری ایران

گزارش: آرمین همدمی

این همایش راس ساعت ۱۶:۳۰ با قرائت قرآن آغاز گردید.

در ابتدا استاد رضا مرادی غیاث آبادی که دارای مدرک دکترا در باستان شناسی گرایش اختر باستان شناسی را میباشند در این همایش سخنرانی فرمودند.

محور اصلی سخنان ایشان در مورد ارتباط نزدیک بناهای تاریخی و اخترشناسی بود.

ایشان که تالیفات بسیاری همچون: اوستای کهن؛ فرضیه هایی ژیرامون نجوم شناسی در بخشهایی کهن اوستا؛ مهاجرتهای آریاییان و چگونگی آب و هوا و دریاهای باستانی ایرانی؛ کتیبه داریوش در بیستون؛ سالنامه کوروش و نبویند؛ راهنمای زمان جشنهای ملی ایران باستان؛ بناهای تقویمی و نجومی ایران و تاثیر باور داشتهای کیهانی بر نگاره های باستانی گوی بالدار و همچنین مقاله عبور ۱۲۰ ساله نقطه اعتدال بهاری از صورت فلکی پروین و تاثیر آن بر باورهای ایرانی که در کنگره دو سالانه اخترباستان شناسان جهان در که لیتوانی در سال ۲۰۰۸ برگزار میشود ارائه خواهد شد.

ایشان همچنین واضع نظریه کاربری تقویمی چندین بنای باستانی در ایران همچون چهارطاقی نیاسر و سکوهای سه گانه مجاور زیگورات و چغار زنبیل می باشند.

در این جلسه استاد غیاث آبادی علاوه بر سخنانی که در مورد بناهای تاریخی و ارتباطشان با اخترشناسی داشتند و سخنان جالبی در مورد چهار طاقی ها بیان کردند؛ از اخترشناسان حال حاضر ایرانی گله مند بودند. ایشان با درک کمبود امکانات در ایران از اخترشناسان ایرانی انتظار مطالعات تخصصی تری داشتند و به اخترشناسان ایرانی توصیه کردند که همگی به سراغ یک موضوع واحد نروند و در کارهای پژوهشی خود تنوع داشته باشند.

ایشان در پایان سخنان خویش نیز به سوالات چند تن از حاضرین پاسخ دادند.

پس از سخنرانی استاد غیاث آبادی دکتر حسین باهر که دارنده مدرک فوق دکترا از کانادا میباشند در مورد زندگی خواجه نصیر الدین طوسی به ایراد سخن پرداختند.

البته ایشان در همان ابتدای کار از مسئولین برگزاری همایش به خاطر به کار بردن نام حکیم خواجه نصیرالدین طوسی ایراد گرفتند و فرمودند که به کار بردن نام حکیم و خواجه کنار هم مرسوم نبوده و نیست...

ایشان نیز اطلاعات جامعی در مورد حکیم خواجه نصیر... ببخشید خواجه نصیرالدین طوسی... در اختیار حاضرین قرار دادند.

پس از ایشان نوبت به استاد مهندس محمدرضا صیاد رسید.

استاد صیاد متولد ۲ آذر ۱۳۲۷ در تهران می باشند.

از جمله خدمات علمی ایشان میتوان به پژوهش در زمینه های تقویم؛ علوم رایانه و تاریخ علم نجوم اشاره کرد. ایشان از سال ۵۶ در زمینه روئت هلال به مدت ۱۱ سال با عنوان کارشناس در بخش پژوهشی فیزیک خورشیدی و ستاره شناسی موسسه ژئوفیزیک به پژوهش پرداختند.

همچنین به مدت ۱۳ سال به عنوان کارشناس در بخش پژوهشی زلزله شناسی موسسه ژئو فیزیک در دانشگاه تهران فعالیت کردند و پس از بازنشستگی از سال ۸۶ تا کنون با عنوان کارشناس در مرکز نجوم آستان حضرت عبدالعظیم به فعالیت خویش ادامه می دهند.

در این همایش محور اصلی سخنرانی ایشان معرفی تقویم هجری خورشیدی بود. که در زیر گزیده ای از سخنان ایشان آورده شده است.

پدر تقویم ایران عبدالقفار پسر دوم ملا احمد اصفهانی است که در بیستمین سال سلطنت ناصرالدین شاه بعد از مرگ برادر بزرگش میرزا عبدالوهاب به فکر چنین تقویمی افتاد و در سی امین سال سلطنت ناطرالدین شاه کار خویش را آغاز کرد.

عمر تقویمی که هم اکنون در اختیار ما است ۱۲۱ سال است( سال ۱۲۶۵). دوازده سال بعد از اختراع تقویم بلژیکی ها از آن برای کارهای گمرکی که در آن زمان در انحصار آنان بود استفاده می کردند.

در سال ۱۲۸۹ مجلس استفاده از این تقویم را تصویب می کند و ۱۴ سال بعد مجلس پنجم ایران تصمیم می گیرد که تقویم هجری خورشیدی را درست همانند آنچه عبدالقفار ابداع کرده بود برای ایران به رسمیت بشناسد اما با این تفاوت که به جاس استفاده از اسامی عربی از نامهای کهن فارسی در ان استفاده شود. (در سال ۱۳۰۴ این اتفاق افتاد)

میدانیم که مبدا تقویم ها قراردادی است و عبدالقفار مبدا آن را بهار سالی که پیامبر هجرت فرمودند قرار داد.

به طور کلی تاریخ استفاده از تقویم در ایران بر اساس اسناد به دست آمده به سال ۷۵ حکومت اشکانیان برمی گردد اما محققان بر این باورند که قبل از این تاریخ نیز ایرانیان از تقویم استفاده می کردند.

برتری های تقویم هجری شمسی: آغاز سال ما درست مطابق با شروع بهار است پس یک تقویم طبیعی است و از طرفی نیز چون به طور دقیق بر حسب مطالعات نجومی ایجاد شده است میتوان آن را یک تقویم نجومی نیز نامید.

و در نهایت پس از سخنرانی ایشان متنی برای گرامیداش خانم دکتر آلینوش طریان نطق شد و وضعیت فعلی ایشان مورد بررسی قرار گرفت.

خانم دکتر طریان اولین استاد زن فیزیک ایران می باشند که در سوربن فرانسه تحصیل کردند و برای خدمت به کشورشان به ایران بازگشتند. ایشان همچنین بنیانگذار رصدخانه خورشید موسسه ژئو فیزیک هستند که هم اکنون به دلیل برخی کم توجهی ها یا اصلا بی توجهی ها غیر قابل استفاده است.

خانم دکتر طریان هم اکنون به دلی بیماری آلزایمر در سرای سالمندان توحید در نزدیکی میدان توحید تحت مراقبت هستند.

در پایان برنامه نیز از اساتید محترم غیاث آبادی و صیاد و دکتر باهر توسط مهندس عطیقی رئیس انجمن و دکتر دالکی تقدیر و تشکر به عمل آمد. 

در زیر نیز عکسهایی از این همایش می بینید:

   استاد غیاث آبادی اختر باستان شناس

     

         دکتر حسین باهر

 

  استاد مهندس صیاد تقویم نویس ایران

مهندس مسعود عطیقی رئیس انجمن نجوم آماتوری ایران   

استاد صیاد در حال توضیح چگونگی تقویم نویسی

قدر دانی از دکتر باهر

قدر دانی از استاد غیاث آبادی

قدردانی از استاد صیاد

خانم دکتر آلینوش طریان اولین استاد زن فیزیک ایران

و در آخر هم عکسهای یادگاری با اساتید ارجمند

در پایان این گزارش امیدوارم مفید واقع شده باشه و حتما میدونید که من تو متنهایی که میذارم تو وبلاگ ها خیلی دوست ندارم که کتابی بنویسم و خودمونی بودن رو ترجیح میدم اما خب تو این گزارش به خاطر وجود نامهای بزرگ نمیتونستم این کار رو بکنم.

اگه هم تو این گزارش کم و کاستی یا به قول خودمون سوتی دیدید خواهشا به بزرگی خودتون ببخشید چون هنوز تو گزارش نوشتن تازه کار تشریف دارم.

عکسهایی از خسوف ۲ اسفند

گروه دنباله دار خیلی دوست داشته که بتونه عکسهای اعضای خودش رو نمایش بده اما خب به خاطر یه سری از مشکلات عکسهای مناسبی توسط بر و بچه های دنباله دار از خسوف گرفته نشد اما با خودم گفتم حالا که ما نتونستیم این کار رو انجام بدیم حداقل عکسای دیگه رو برای مخاطبای خوبمون نمایش بدم.

فقط خواهش میکنم بعد از دیدن عکسا نظر خودتون رو در رابطه  با عکسا بنویسین و بهمون بگین که از بین این عکسا کدوم یکیشون بهترینه.

1) مجیدپالیده - تهران - پونک

---

2) کامبیز خالقی - مشهد

---

3) مسعود عتیقی - تهران - پارک پردیسان

قبل از آغاز خسوف

ماه در نیمسایه

آثار سایه بر روی ماه پدیدار می شود

پیشروی سایه

آخرین مراحل خسوف جزئی

ماه سرخ

ماه پنهان

عکسها از سایت انجمن نجوم آماتور ایران

http://www.iaas.ir/

گشت رصدی-آموزشی آخر سال

خیلی از علاقمندان به نجوم ماراتن مسیه را میشناسن و مطمئنم که خیلی ها خودشون رو برای یه همچین رقابتی آماده میکنند. اما یه مشکلی این وسط هست و اونم اینه که تعدادی از دوستان شاید این اولین باری باشه که تو یه همچین رقابتی شرکت میکنن.

انجمن نجوم آماتور ایران برای بالا بردن آگاهی علاقمندان در زمینه ماراتن مسیه اقدام به برگزاری گشت رصدی برای آموزش اجرام مسیه کرده است.

در این برنامه پوستر اجرام مسیه در قطع A3 و ویژه نامه ای در چندین صفحه در مورد شکار اجرام مسیه تقدیم و جوایز نفیسی به شرکت کنندگان اهدا خواهد شد

همچنین آموزش آماتور ها در جهت آمادگی برای رقابت مسیه با کارشناسان و تجهیزات مناسب از جمله تلسکوپ 10 اینچ Meade با قابلیت جستجوی 145000 جرم بصورت رایانه ای از سایر برنامه های این گشت علمی است.

 این برنامه در روز پنج شنبه ۱۶ اسفند ماه سال جاری در قالب یک برنامه دو روزه با امکانات گسترده در دو بخش آموزشی و اجرای مسابقه شکار اجرام مسیه با اعطای جوایز به اجرا در می آید.

برنامه حرکت از ساعت ۱۳:۳۰ پنجشنبه ۱۶ اسفند از مقابل دفتر انجمن و بازگشت صبح جمعه.

متقاضیان لباس گرم و ابزار نجومی خود را به همراه داشته باشند و اطلاعات کامل را از بخش خدمات رصدی انجمن دریافت کنند.

 

 

تکمیل فرم شرکت در برنامه توسط متقاضیان قبلی و ثبت نام شدگان جدید الزامیست (فرم را از اینجا ببینید)

آدرس انجمن نجوم آماتوری ایران:

خیابان توحید (پایین تر از میدان توحید)، ابتدای خیابان فرصت شیرازی،شماره 234، طبقه اول شرقی

1534-13185

تلفن: [phone]

خسوف آخر سال

امسال (سال 1386)در روز پنج شنبه دوم  اسفند خسوف کاملی از ساروس 133  در کشورمان قابل مشاهده است. هرچند ماه گرفتگی نیمسایه ساعتی قبل آغاز گردیده اما بدلیل عدم حساسیت کافی چشم انسان، قادر بدیدن تغییر نورانیت ماه نیستیم ،اما زمان آغاز ماه گرفتگی بصورت جزیی ساعت  5:13 بامداد پنج شنبه 2  اسفند خواهد بود.خسوف ساعت 6:31  این صبحگاه کامل خواهد شد وتا ساعت 7:21  ادامه خواهد داشت. ساعت 8:39  تاریخ مذکور، ماه از سایه زمین خارج خواهد شد. مشاهده این رویداد درمناطق غربی کشورمان ازشرایط مناسبتری برخوردار است. لازم به ذکر آنکه رصد خسوف با چشم غیر مسلح نیز امکان پذیر بوده و برای چشمان انسان نیزخطری ندارد. سیاره کیوان حلقه بر گردن 8/2 درجه بالاتر از ماه هنگام این خسوف قرار دارد. گرفت کامل حدود 50 دقیقه به طول می انجامد. در اقیانوس اطلس جنوبی قلب الاسد در زمان خسوف پشت ماه پنهان شده و اختفا روی خواهد داد که از ایران قابل مشاهده نیست.

نیمی از ساکنان کره خاکی که ماه را در آسمان خود دارند ،شاهد پدیده خسوف هستندو از این نظر پر بیننده ترین واقعه نجومی محسوب می شود.بخشهای شرقی قاره آفریقا،شمال شرق اروپا،بخش اعظم امریکا ،کانادا ، قطب شمال و امریکای جنوبی از جمله مناطقی هستند که این پدیده را بطور کامل مشاهده می کنند.در عوض قاره استرالیا،کره،ژاپن،فیلیپین،اندونزی،مالزی، بخشهای زیادی از روسیه و اساساً شرق آسیا این واقعه را مشاهده نمی کنند. ایران چین ،هند و بسیاری از کشورهای آسیای میانه ، نیز بخشهایی از این ماه گرفتگی را شاهد هستند.مناطق شرق کشورمان در مرحله گرفت جزیی با طلوع خورشید روبرو خواهند شد و تهران و مناطق مرکزی کشور در آستانه کامل شدن این گرفت با روشنی هوا و نهایتاً طلوع خورشید ،این فرصت را از دست می دهند ضمن آنکه  ماه نیز بصورت گرفته غروب می کند. طلوع خورشید در تهران ساعت 6:48 می باشد .

در زمان گرفت کامل امسال رنگ ماه به قرمز مسی نزدیک است و دلیل آن درصد گرفت کامل در این خسوف می باشد. علت رنگ سرخ ماه در هنگام خسوف کامل، عبور نور خورشید از جو زمین و شکست نور بدرون مخروط سایه است که در این رویداد بر اساس خاصیت ویژه ای،نور قرمز عبور و در مخروط سایه زمین حضور دارد.

فضای بیکران

این عکسی است که هوا فضای ویجر از زمین گرفته است. عکسی که زمین را در فضای بیکران نشان می دهد. کارل ساگان فضانورد آمریکایی کتابی با همین عنوان نوشته است. در قسمتی از این کتاب می خوانیم:

دوباره به این نقطه نگاه کنید. همین جاست. خانه اینجاست.ما اینجاییم. تمام کسانی که دوستشان دارید تمام کسانی که می شناسید٬ تمام کسانی که تابحال چیزی در موردشان شنیده اید٬ تمام کسانی که وجود داشته اند٬ زندگی شان را در اینجا سپری کرده اند. برآیند تمام خوشی ها و رنج های ما در همین نقطه جمع شده است. هزاران مذهب٬ ایدئولوژی و دکترین اقتصادی که آفرینندگانشان از صحت آنها کاملا مطمئن بوده اند٬ تمامی شکارچیان و صیادان٬ تمامی قهرمانان و بزدلان٬ تمامی آفرینندگان و ویران کنندگان تمدن٬ تمامی پادشاهان و رعایا٬ تمامی زوج های جوان عاشق تمامی پدران و مادران٬ کودکان امیدوارمخترعان و مکتشفان٬ تمامی معلمان اخلاق٬ تمامی سیاستمداران فاسد٬ تمامی «ابرستاره ها»٬ تمامی رهبران کبیر٬ تمامی قدیسان و گناهکاران در تاریخِ گونه ما٬ آنجا زیسته اند٬ در این ذره غبار که در فضای بیکران در مقابل اشعه خورشید شناور است. زمین ذره ای خرد در مقابل عظمت جهان است. به رودهای خون که توسط امپراطوران و ژنرال ها بر زمین جاری شده٬ البته با عظمت و فاتحانه٬ بیاندیشید. این خونریزان٬ اربابان لحظاتی از قسمت کوچکی از این نقطه بوده اند. به بی رحمی های بی پایانی که ساکنان گوشه ای از این نقطه٬ توسط ساکنان گوشه دیگر (که از این فاصله نمیتوان آنها را از هم بازشناخت) متحمل شده اند بیاندیشید٬ چقدر اینان به کشتن یکریگر مشتاقند٬چقدر با حرارت از یکدیگر متنفرند. تمامی شکوه و جلال ما٬ تمامی حس خود مهم بینی بی پایان ما٬ توهم اینکه ما دارای موقعیتی ممتاز در پهنه گیتی هستیم٬ به واسطه این عکس به چالش کشیده می شود. سیاره ما لکه ای گم شده در تاریکی کهکشانهاست. در این تیرگی و عظمت بی پایان٬ هیچ نشانه ای از اینکه کمکی از جایی میرسد تا ما را از شر خودمان در امان نگاه دارد٬ دیده نمیشود.


زمین تنها جای شناخته شده است که قابلیت زیست دارد. هیچ جایی نیست٬ حداقل در آینده نزدیک که گونه بشر بتواند به آنجا مهاجرت کند. مشاهدات٬ بله٬ استقرار٬ هنوز نه. خوشتان بیاید یا نه٬ زمین تنها جایی است که می توانیم روی پای مان بایستیم. گفته شده که فضانوردی تجربه ای است شخصیت ساز که فرد را فروتن می سازد. شاید هیچ تصویری بهتر از این٬ غرور ابلهانه و نابخردانه نوع بشر را در دنیای کوچکش به نمایش نگذارد. برای من٬ این تصویر تاکیدی است بر مسئولیت ما در جهت برخورد مهربانانه تر ما با یکدیگر٬ و سعی در گرامی داشتن و حفظ کردن این نقطه آبی کمرنگ٬ تنها خانه ای که تاکنون شناخته ایم.

گرایشات علم نجوم چیست؟

آهای زمین چند سالته؟

هنگامی که صحبت سن و سال شما می‌شود، احتمالا در محاسبه ان دچار اشتباه نمی‌شوید. اما وقتی حساب‌کردن سن کره‌ زمین مطرح باشد، کار بسیار سخت‌تر می‌شود. پیش از آنکه روش تاریخ‌گذاری رادیوسنجی به وجود آید، تعیین سن کره زمین تنها در حیطه حدس و گمان  قرار می‌گرفت. تا همین یک قرن پیش بسیاری عمر آن را تنها چند هزار سال می‌دانستند و لرد کلوین فیزیکدان در اواخر قرن نوزدهم عمر عمر زمین را  100 میلیون سال تخمین زد. ماری کوری در سال 1898 پدیده رادیواکتیویته را کشف کرد، که در آن اتم‌های ناپایدار انرژی خود را از دست می‌دهند، یا به عبارت دیگر با پرتوتابی به شکل ذرات یا امواج الکترومغناطیسی متلاشی می‌شوند. ارنست راترفورد فیزیکدان در سال 1904 نشان داد که چگونه پدیده تلاشی اتمی می تواند به عنوان ساعتی برای تاریخ‌گذاری سنگ‌های قدیمی به کار رود. در همان هنگام آرتور هولمز(1890 – 1964) که در حال اخذ درجه زمین‌شناسی از کالج امپریال علوم در لندن بود، تکنیکی را به وجود آورد که با استفاده از روش سنجش نسبت اورانیوم - سرب در  سنگ‌ها، آنها  را تاریخ‌گذاری می‌کرد. هولمز با به کار بردن این تکنیک بر روی قدیمی‌ترین سنگ‌ها پیشنهاد کرد که عمر کره زمین دست کم 1.6 میلیارد سال است. هولمز در گزارش یافته‌هایش که در سال 1913 در نشریه Nature  منتشر شد، در مورد پذیرش نه چندان مشتاقانه یافته‌هایش نوشت:‌ "زمین شناسی که تا ده سال پیش ا ز کوتاهی زمان در اختیار برای تحول قشر کره زمین ناراضی بود، اکنون با زمان بسیار طولانی که با آن مواجه است، حتی بیشتر ناراضی است." عمر کره زمین از آن زمان برای ده‌ها سال همچنان موضوعی مورد بحث باقی ماند. از آن هنگام به بعد چندین تجدیدنظر در این برآورد عمر زمین به عمل آمده است. در دهه 1920 عمر کره زمین به 3 میلیارد سال رسانده ‌شد، که حتی از تخمین‌های ان موقع از عمر کل جهان یعنی حدود 1.8 میلیارد سال هم طولانی‌تر بود! بهترین تخمین عمر زمین بر اساس تاریخ‌گذاری رادیوسنجی قطعات به دست آمده از شهابسنگ آهنی "دره دیابلو" است. دانشمندان بر اساس این قطعات محاسبه کرده‌‌اند که فراوانی نسبی عناصری را محاسبه کرده‌اند که در نتیجه تلاش اورانیوم در طول میلیاردها سال تشکیل شده‌اند. بالاخره در دهه 1960 بود که عمر جهان نهایتا مورد تجدیدنظر قرار گرفت و با فاصله زیادی در فراسوی عمر کره زمین قرار گرفت که در آخر به سن واقعی‌‌اش یعنی 4.56 میلیارد سال رسیده بود. و جهت مزید اطلاع اکنون عقیده  بر این است که جهان13.7 میلیارد سال پیش به وجود آمده است.