اخترشناسان به منبع ضدماده در کیهان پی بردند

                                                    به نام او

اخترشناسان از کشف منبع یک ابر بسیار بزرگ ضد ماده در کیهان خبر دادند.
ضد ماده که به محض تماس با ماده آن را نابود می‌کند پدیده نادری در کیهان به نظر می رسد. برای چندین دهه دانشمندان سرنخ‌هایی از وجود یک ابر بسیار بزرگ ضد ماده که در فضا سرگردان بود در دست داشتند اما نمی دانستند که این ابر از کجا منشاء می‌گیرد.
اکنون منبع اسرار آمیز این ابر ضد ماده کشف شده است: ستاره‌هایی که توسط سیاهچاله ها و ستاره‌های نوترونی متلاشی می شوند.
در حالی که سامانه‌های پیش رانش از سوخت ضد ماده تا این زمان فقط موضوعاتی در حد داستان‌های علمی تخیلی هستند اما ضد ماده کاملا واقعی است.
تمامی ذرات اولیه، ماننده پروتون‌ها و الکترونها، قرینه هایی از ضد ماده از جرم مشابه با بار متضاد دارند. برای مثال، ضد ماده مخالف یک الکترون که پوزیترون نامیده می شود دارای بار مثبت است.
زمانی که یک ذره با ضد ذره خود برخورد می کند یکدیگر را نابود می کنند و طی این فرایند یک انفجار انرژی مانند پرتوهای گاما آزاد می‌شود. در سال ۱۹۷۸، تجهیزات ردیابی پرتوهای گاما که با استفاده از بالن به آسمان فرستاده شدند یک نوع پرتو گاما را ردگیری کردند که از فضا منشا می گرفت. به نظر می‌رسید که برخورد الکترون‌ها با پوزیترون‌ها باعث انتشار این پرتو می‌شد و این بدان معنی بود که در فضا ضد ماده وجود داشت.
ظاهرا این پرتوهای گاما از یک ابر ضد ماده که حدود صد هزار سال نوری پهنا داشته و هسته کهکشان راه شیری را احاطه کرده بود منتشر می شده است. این ابر غول آسا با پرتوهای گاما و انرژی برابر صد هزار خورشید می درخشد.
اینکه دقیقا چه عاملی باعث ایجاد ضد ماده می شد برای چندین دهه یک راز باقی مانده بود. ستارهای در حال انفجار و ماده تاریک از جمله مظنونین بودند.
اکنون، یک گروه تحقیقاتی بین المللی با چهار سال مطالعه داده های ماهواره بین المللی آزمایشگاه اخترفیزیک پرتو گاما از آژانس فضائی اروپا مظنونان اصلی را به دقت تعیین کرده است. به نوشته پارس اسکای، این یافته های جدید پیشنهاد می کنند که این پوزیترون‌ها اساسا از ستاره‌هایی که توسط سیاهچاله ها بلعیده می‌شوند و همچنین ستاره‌های نوترونی تولید می‌شوند.
زمانی که یک سیاهچاله یا یک ستاره نوترونی یک ستاره را نابود می کنند مقادیر عظیمی پرتو آزاد می شود. دانشمندان بر این باورند که وقتی الکترونها و پوزیترون‌ها در زمان نابود شدن، پرتوهای گامای آشکار گر را منتشر می کنند، این پرتوهای گاما نیز می توانند با ترکیب شدن، الکترون و پوزیترون تولید کنند تا مکانیسم ایجاد ابر ضد ماده را فراهم کنند.
بر اساس محاسبه پژوهشگران یک ستاره نسبتا عادی که توسط سیاه‌چاله یا ستاره نوترونی متلاشی می شود قادر است صد هزار بیلیون بیلیون بیلیون بیلیون پوزیترون (عدد یک با چهل و یک صفر) در ثانیه تولید کند.